You are currently viewing Kamień w bucie – zadbaj o siebie.

Kamień w bucie – zadbaj o siebie.

Czym jest troska o siebie? Z czym Ci się kojarzy? Potrafisz to robić?

Troska o siebie to nie tylko oznaka egoizmu, ale również kluczowy element w osiąganiu szczęścia.
Niestety często zapominamy o tym, zajęci codziennymi obowiązkami i życzeniem spełnienia
oczekiwań innych ludzi. Czy możemy być szczęśliwi, jeśli ignorujemy swoje własne potrzeby i
pragnienia?

Zrozumienie, czym jest troska o siebie i jej znaczenie to pierwszy krok w procesie odzyskiwania
szczęścia. Troska o siebie oznacza dbanie o swoje fizyczne, emocjonalne i psychiczne potrzeby. To
jest świadome podejście do życia, w którym skupiamy się na sobie i staramy się dbać o siebie tak
samo, jak dbamy o innych. Troska o siebie nie jest zarezerwowana tylko dla wybranych osób – jest dla
każdego, kto pragnie przezwyciężyć ograniczające przekonania i odzyskać poczucie szczęścia.

Ograniczające przekonania są jak kajdany, które trzymają nas z dala od pełni życia i szczęścia. Często
wynikają one z naszych własnych negatywnych doświadczeń lub wpływu innych ludzi. Mogą nas
przekonywać, że nie jesteśmy wystarczająco dobrzy, że nie zasługujemy na szczęście, lub że nie
jesteśmy zdolni do osiągnięcia sukcesu. Te przekonania stają się często naszą rzeczywistością,
ograniczając nasze możliwości i wpływając na nasze samopoczucie.
Wpływ ograniczających przekonań na nasze szczęście jest ogromny. Nakładają one na nas tak wielki
ciężar, powodując przy tym poczucie niskiej wartości i nieszczęścia. Ograniczają nasze możliwości,
uniemożliwiając nam wykorzystanie pełnego potencjału.
Na szczęście istnieje sposób, by te przekonania przezwyciężyć i odzyskać szczęście.

Jak dbać o siebie, aby zminimalizować lub wyeliminować ograniczające nas przekonania?

Kiedy dbamy o siebie, wzmacniamy nasze ciało i umysł, możemy odzyskać pewność siebie i kontrolę
nad własnym życiem. Jest to proces długotrwały, który wymaga czasu i wysiłku, ale jest możliwy do
osiągnięcia.
Jednym ze sposobów jest rozwijanie zdrowych nawyków i rutyn. Ktoś może powiedzieć, że nie jest to
proste, bo skąd mamy wiedzieć, czym są te zdrowe nawyki? Od czego zacząć, jak to zrobić?
Spróbuj od zatrzymania się i spędzenia czasu tylko ze sobą. Choćby to było na początek 5 minut
dziennie. Poobserwuj siebie przez jaki czas. Staraj się zauważyć, w których momentach czujesz opór
lub lęk. To będzie świetny początek, aby przyjrzeć się im głębiej. To tam należy szukać naszych
niezdrowych przekonań. Wprawdzie nasze przekonania, jeśli żyliśmy z nimi wiele lat, są całkowicie z
nami stopione i może nie być łatwo, aby je od razu zauważyć. To, co możesz jeszcze robić, to
formułować odwrotne przekonania do tych, w których „wyrastałaś”, np. „Kobieta powinna być ciepła
i troskliwa”. Jakby brzmiałoby inne lub odwrotne przekonanie?
Co czujesz, jak je wypowiadasz? Co się w Tobie pojawia?

Albo, kiedy słyszysz w głowie głos, który Ci mówi, że obiad powinien składać się z dwóch dań, bo
dzieci potrzebują zdrowego i różnorodnego posiłku.
Co się wydarzy, jeśli od czasu do czasu będzie tylko jedno danie?

Co czujesz, jak tak myślisz?

Troska o siebie powinna być integralną częścią naszej codziennej rutyny. Nie wystarczy zadbać o
siebie od czasu do czasu – warto dbać o to regularnie, aby zobaczyć trwałe efekty.

Zadaj sobie pytanie: „Czego naprawdę potrzebuję teraz?” i postaraj się spełnić te potrzeby.

Często możesz czuć opór wobec troski o siebie. Może to wynikać z poczucia winy, że „robimy coś dla
siebie”, z obawy przed odrzuceniem lub z przyzwyczajenia do poświęcania swojego czasu i energii dla
innych. Ale pokonanie tego oporu jest bardzo ważne w drodze do odzyskania równowagi.
Troska o siebie nie jest egoistyczna. Troska o siebie nie oznacza, że ignorujemy innych ludzi, ale że
dbamy o swoje własne potrzeby. To jest równie ważne, jak dbanie o innych.

Ustal zdrowe granice i trzymaj się ich, nawet jeśli spotykasz się z oporem ze strony innych.

W szczególności na początku naszej drogi, potrzebujemy dodatkowego wsparcia i pomocy w procesie
dbania o siebie. Jeśli czujesz, że nie radzisz sobie sam, nie bój się prosić o pomoc. To nie jest oznaką
słabości, ale odwagi.
Nie musisz przezwyciężać wszystkiego sama. I choć być może przyzwyczaiłaś się już do
przysłowiowego kamienia w bucie, pamiętaj, że możesz się pozbyć tej niewygody i możesz zacząć żyć
w zgodzie ze sobą.

Dodaj komentarz